 |
| Trowback naar de zomer van 2014. Pfff, wat verlang ik naar die lange zomerdagen... |
Ik werd deze morgen wakker met een heel prettig gevoel in mijn borstkas. Ik keek door mijn wimpers naar mijn wekker en zag dat het nog 5 minuten duurde voor mijn mama me wakker kwam maken.
Die 5 minuten heb ik dus heerlijk rustig en blij wakker kunnen worden. En dan doen of je nog slaapt als mamsie binnen komt. Rustig kunnen douchen en als ontbijt granencornflakes met een appelsien gegeten, nog steeds blij. Mij klaargemaakt met een muziekje van de Hobbit.
Heel de tijd blij tot op school. We hadden de eerste 2 uren l.o, hoogspringen. We zijn hier al een paar weken mee bezig en ik was nog nooit erover geraakt (ook niet op het laagste 95 cm). Vandaag was het een 'pre' test, je kunt 3x proberen en dan lig je eruit. Ik deed echt mijn best oja, maar wat denk je? Ik geraakte er niet over. Dat frustreerde mij zo hard en om den duur brak ik dus.
Even een potje gejankt en me ontzettend geschaamd. De rest van het uur niets gedaan en gekeken hoe anderen maar steeds hoger en hoger gingen (en het lint stilhouden en de mat terug goedleggen).
Toen was ik dus een beetje ieniemienie down, en dan denk ik ook nog al veel na. Over dat ik zo graag in Middle Earth zou willen leven, op adelaars zou willen vliegen en naar New-Zealand wil om in het gras te gaan liggen naast een echt hobbithol. En dat dan Killi en Filli komen en ik ze dan een knuffel geef en zeg dat ik superblij ben dat ze (terug) leven.
En na dat ik al die dingen had bedacht, werd ik verdrietig omdat ik weet dat ik niet in Middle Earth kan leven, en maakte ik me een beetje zorgen dat ik een beetje te veel in sprookjes (wil) leven.
Maar tijdens de laatste 2 uren Nederlands werd ik weer wat vrolijker omdat ik met mijn vriendin kon praten, en zij mijn liefde voor de Hobbit deelt (op dit moment ben ik wel een ietsie pietsie beetje erger dan haar maar oke ;) ).
De les was gedaan en ik had echt buikpijn van de honger, ik hoorde letterlijk mijn buik grommen.
De 12 kilometer fietsen was een kleine hel omdat als ik honger heb ik tam ben en slechtgezind.
Maar toen kwam ik thuis en was ik best blij na een paar boterhammen. Ik werd nog blijer toen ik even op Instagram had gekeken.
Dat was mijn voormiddag, mijn namiddag ga ik niet zo uitgebreid beschrijven hoor ik zal ze even samenvatten; leren, kiwi eten, granenkoek eten, niet aan de verleiding kunnen weerstaan en wat chocolaatjes in mijn mond proppen, leren, filmpje opnemen voor een casting, hond uitlaten, eten, blogpost schrijven, en zo meteen gaan dansen.
Ik merk dat ik de laatste tijd nogal snel van emotie wissel, dat was deze namiddag ook zo. Het ene moment was ik blij Engels aan het leren, het andere moment zat ik zonder emotie aan tafel mijn eten binnen te proppen.
Hoe kom het? Ik heb geen idee. Ik merk ook dat ik de laatste tijd wat onzekerder ben, niet altijd maar net zoals mijn humeur met vlagen. Ik heb het gevoel dat mensen mij vuil aankijken en dat ik lelijk ben, en anders. Het andere moment huppel ik als het ware over de speelplaats en voel ik me een prinses.
Ook ben ik onzeker over hoe ik mijn tijd indeel; het gevoel hebben dat ik te weinig tijd in mijn paard steek. Dat ik op woensdagnamiddag niks doe. En ga zo maar door....
Zo pfff, dit deed deugt!
Hopelijk begrijpen jullie ( of nou ja, als mensen dit lezen) me een beetje, en denken ze niet dat ik me aanstel of zo.
En nu sluit ik dit superlange klets artikel af!
Liefs, Laura
Geen opmerkingen:
Een reactie posten